Πώς η θέση του Διευθυντή της Βιώσιμης Ανάπτυξης-ΕSG αποκτά κεντρικό ρόλο στην Ελληνική Επιχείρηση

Η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί πλέον παγκόσμια προτεραιότητα, ενώ η ενσωμάτωση κριτηρίων ESG στη στρατηγική των σύγχρονων επιχειρήσεων έχει γίνει κεντρικός μοχλός του επιχειρηματικού μετασχηματισμού. Οι επενδυτές χρησιμοποιούν τα κριτήρια ESG (Περιβαλλοντικά, Κοινωνικά και κριτήρια Εταιρικής Διακυβέρνησης) για να καθορίσουν το βαθμό ανθεκτικότητας μιας επιχείρησης στις αλλαγές του περιβάλλοντος, ενώ ο ρυθμός εξέλιξης των κριτηρίων αυτών είναι τόσο μεγάλος που δεν θα ήταν υπερβολή αν υποθέταμε ότι ακόμα και ένα διάλειμμα δύο εβδομάδων θα μπορούσε να είναι κρίσιμο για να χαθούν σημαντικές εξελίξεις.

Η ΕΕ έχει θέσει φιλόδοξους στόχους με απώτερο σκοπό την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, ενώ η κυρίαρχη τρέχουσα τάση είναι η υιοθέτηση αρχών βιώσιμης ανάπτυξης όχι μόνο στην εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων, αλλά σε ολόκληρη την εφοδιαστική τους αλυσίδα, από τον προμηθευτή έως τον πελάτη. Επιπλέον, η ανθεκτικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων έχει δοκιμαστεί σε μεγάλο βαθμό από την πανδημία Covid-19, καθιστώντας τη δράση σε θέματα βιωσιμότητας ακόμα πιο επιτακτική.

Με γνώμονα τα παραπάνω, η σημαντικότητα της θέσης του Διευθυντή Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ, όπως και το σύνολο των δεξιοτήτων που απαιτείται να έχει. Ο ρόλος αυτός συνήθως απευθύνεται στο Διευθύνοντα Σύμβουλο ή και Γενικό Διευθυντή της επιχείρησης για τις ώριμες επιχειρήσεις. Παρόλο που ο ρόλος αυτός μπορεί να διαφοροποιείται σε κάθε επιχείρηση, υπάρχουν τρεις βασικές αρμοδιότητες ιδιαίτερης σημασίας.

Η πρώτη αρμοδιότητα αφορά τη διορατικότητα και την προσαρμοστικότητα της επιχείρησης. Το εξωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης αλλάζει πιο γρήγορα από ό,τι το εσωτερικό της. Ο Διευθυντής Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι αυτός που παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις και βοηθάει την επιχείρηση να προσαρμοστεί αλλά και να συμμορφωθεί με τα σημαντικότερα πρότυπα όπως αυτά του GRI, SASB και GHG protocol.

Η δεύτερη αρμοδιότητα επικεντρώνεται στη στρατηγική της επιχείρησης και βελτίωση των ESG Ratings, δηλαδή των αξιολογήσεων που γίνονται από ανεξάρτητους φορείς αξιολόγησης αναφορικά με τις επιδόσεις της επιχείρησης σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά και θέματα διακυβέρνησης. Είναι πλέον γεγονός ότι οι κίνδυνοι ESG είναι αρκετά σημαντικοί και ο Διευθυντής Βιώσιμης Ανάπτυξης σε συνεργασία με τα στελέχη της εταιρείας μπορούν να καθοδηγήσουν σωστά την επιχείρηση ώστε αφενός να προβλέψει και να διαχειριστεί αυτούς τους κινδύνους και αφετέρου να αναδιαμορφώσει τους στόχους της και τη στρατηγική της με σημείο αναφοράς τα ιδιαίτερα απαιτητικά κριτήρια ESG και Βιώσιμης Ανάπτυξης.

Ως τρίτη αρμοδιότητα μπορεί να ορισθεί η ευθυγράμμιση με τα ενδιαφερόμενα μέρη και η έκδοση ετησίως Έκθεσης Βιώσιμης Ανάπτυξης- ΕSG. Τα τελευταία χρόνια, ο έλεγχος που ασκείται από τα ενδιαφερόμενα μέρη (stakeholders), ιδιαίτερα τα εξωτερικά, εντείνεται όλο και περισσότερο, και αυξάνονται οι προσδοκίες που έχουν από κάθε επιχείρηση. Ταυτόχρονα, η δημιουργία του περιεχομένου της Έκθεσης Βιώσιμης Ανάπτυξης αλλά και η συμμόρφωση με τα ESG standards είναι διαδικασίες χρονοβόρες και απαιτητικές που απαιτούν εξειδικευμένη γνώση και συνεχή εκπαίδευση.

Μέσα στο 2022, προβλέπεται ότι η βιωσιμότητα θα είναι σημαντικό μέρος της καθημερινότητας όχι μόνο των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά και των μεσαίων οικογενειακών, και ένας Διευθυντής Βιώσιμης Ανάπτυξης πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίξει το Διευθύνοντα Σύμβουλο ώστε να βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 100 Διευθυντές Βιώσιμης Ανάπτυξης στην Ελληνική αγορά, δεδομένου ότι είμαστε στην αρχή της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών ρύπων, αλλά αυτό ήδη αλλάζει, δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση για έμπειρα στελέχη με πιστοποιημένες γνώσεις και σχετική εμπειρία στο αντικείμενο. Παρά το γεγονός ότι είναι ένας ρόλος που έχει εξελιχθεί από αυτόν του Υπεύθυνου Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ή και Υπεύθυνου Επικοινωνίας/Δημόσιων Σχέσεων, απέχει πολύ από τις παλαιότερες αρμοδιότητες, και πλέον αποτελεί μία θέση αυξημένης ευθύνης που συνδέεται επιπροσθέτως με τη μείωση ρίσκου, τη δυνατότητα επενδυτικών ευκαιριών αλλά και την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης.